ณ หอกะเรียนเหลือง ส่งเมิ่งฮ่าวหรานไปกว่างหลิง เป็นบทกวีอำลา ที่เขียนโดย หลี่ไป๋ กวีเอกผู้ยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์ถัง กลอนบทนี้เป็นกลอนที่หลี่ไป๋แต่งเพื่อส่งเมิ่งฮ่าวหราน กวีเอกในสมัยถัง อีกท่านหนึ่งซึ่งเป็นสหายรัก เพื่อกล่าวลา โดยเมืองกว่างหลิงสมัยนั้น ก็คือเมืองหยางโจว ในมณฑลเจียงซู ในปัจจุุบัน
《黄鹤楼送孟浩然之广陵》
故人西辞黄鹤楼，烟花三月下扬州。
孤帆远影碧空尽，唯见长江天际流。
ลาเพื่อนเก่าเดินทางไปหอนกกระเรียนเหลืองทางทิศตะวันตก
เดือน 3 ฤดูดอกไม้และสายหมอก (ฤดูใบไม้ผลิ) ล่วงไปถึงหยางโจว
เห็นใบเรือโดดเดี่ยวไกลลิบสุดขอบฟ้าสีคราม
เห็นแต่แม่น้ำฉางเจียงที่ไหลสู่สวรรค์
ในปีที่15 ของรัชศกไคหยวน (ค.ศ.727) ของจักรพรรดิถังซวนจงแห่งราชวงศ์ถัง หลี่ไป๋กลับมาจากการเดินทางไปทางทิศตะวันออกและมาถึงอันลู มณฑลหูเป่ย เขาอายุ 27 ปี เขาอาศัยอยู่ที่ฮันลู่ เป็นเวลาสิบปี ช่วงชีวิตในตอนนี้ของเขา ได้คบหาเพื่อนฝูง ดื่มเหล้า ร่ายกลอน ซึ่งหนึ่งในสหายที่เขาพบในอันลู่ คือ เมิ่งฮ่าวหราน ซึ่งมีอายุมากกว่าหลี่ไป๋ 12 ปี เมิ่งฮ่าวหราน ชื่นชมหลี่ไป๋มาก เมื่อพบคบหา ก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน
ในเดือน 3 ของปีรัชศกไคหยวนที่18 (ค.ศ.730) หลี่ไป๋ทราบว่า เมิ่งฮ่าวหราน กำลังจะเดินทางไปที่กวงหลิง (ปัจจุบันคือเมืองหยางโจว มณฑลเจียงซู) ดังนั้นเขาจึงขอให้คนส่งจดหมายเชิญให้เมิ่งฮ่าวหรานมาพบในเจียงเซี่ย 江夏 (ปัจจุบันคือ อู่ชาง ในเขตเมืองอู่ฮั่น)
ไม่กี่วันต่อมา เมิ่งฮ่าวหราน ล่องเรือแล่นไปทางทิศตะวันออก และหลี่ไป๋ ก็ได้ส่งเขา ที่บริเวณริมแม่น้ำเป็นการส่วนตัว โดย หลี่ไป๋ได้เขียนบทกลอน ณ หอกะเรียนเหลืองส่งเมิ่งฮ่าวหรานไปกวงหลิง เพื่อเป็นการอำลา ว่ากันว่าบทกวีนี้เขียนประมาณปีไคหยวนที่ 16
ทั้งนี้ หอกระเรียนเหลือง ในบทกลอน คือ จุดชมวิวและสถานที่ประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงของจีน ในอดีต หอกะเรียนเหลือง อยู่ที่ หวงเหอจี 黄鹄矶 บนภูเขางู ในอู่ชาง เมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย ปัจจุบัน อยู่ทางตอนล่างของแม่น้ำแยงซีเกียง
