ห้ามหาราชแห่งยุคชุนชิว 春秋五霸 ในยุคชุนชิวมีมหาราชาตามลำดับก่อนหลังคือ
- พระเจ้าฉีหวนกง (齐桓公)
- พระเจ้าซ่งเซียงกง (宋襄公)
- พระเจ้าจิ้นเหวินกง (晋文公)
- พระเจ้าฉิน(จิ๋น)มู่กง (秦穆公)
- พระเจ้าฉู่จวงหวัง (楚庄王)
บ้างก็กล่าวว่า “ห้ามหาราชาแห่งยุคชุนชิว” หมายถึง
- พระเจ้าฉีหวนกง (齐桓公)
- พระเจ้าจิ้นเหวินกง (晋文公)
- พระเจ้าฉู่จวงหวัง (楚庄公)
- พระเจ้าเหอลวี๋แห่งแคว้นอู๋ (吴王阖闾)
- พระเจ้าโกวเจี้ยนแห่งแคว้นเอวี้ย (越王勾践)
ฉีหวนกง
แคว้นฉี(齐国)เป็นแคว้นที่ร่ำรวยทางตะวันออกในยุคชุนชิว พระเจ้าฉีหวนกง(齐桓公)ได้ทรงปฏิรูปการเมืองและเศรษฐกิจของแคว้นตนโดยได้รับความช่วยเหลือจาก “กว่านจ้ง(管仲)” นักการเมืองการปกครองผู้ยิ่งใหญ่ ทรงพัฒนาการผลิตทำให้แคว้นฉีเข้มแข็งขึ้น พระเจ้าฉีหวนกงทรงนำทัพขับไล่พวกชนกลุ่มน้อย เช่นซานหรง(山戎) และยังทรงนำทัพของแปดแคว้น เช่น แคว้นฉี(齐) แคว้นหลู่(鲁) แคว้นซ่ง(宋) ฯลฯ ไปปราบแคว้นฉู่(楚)ซึ่งอยู่บริเวณที่ราบตอนกลาง ขัดขวางไม่ให้แคว้นฉู่รุกมาทางเหนือ ทำให้มีอำนาจเพิ่มขึ้น 651 ปี ก่อนคริสต์ศักราช พระเจ้าฉีหวนกงได้ทรงเชิญผู้ครองแคว้นต่าง ๆ มาร่วมลงนามในสัญญาสถาปนาสหพันธรัฐ กษัตริย์แห่งโจว(周天子)ก็ส่งคนมาร่วมด้วยยุคของแคว้นฉีมหาราชาแห่งที่ราบตอนกลางก็ได้เริ่มขึ้นตั้งแต่นั้นมา
ซ่งเซียงกง
หลังจากของพระเจ้าฉีหวนกง พระเจ้าซ่งเซียงกง (宋襄公) ทรงมีพระทัยมุ่งมั่นที่จะขึ้นเป็นมหาราชาต่อจากพระเจ้าฉีหวนกงให้ได้ ทว่าไม่ประสบความสำเร็จ
จิ้นเหวินกง
หลังจากที่พระเจ้าจิ้นเหวินกง (晋文公) ทรงขึ้นเป็นผู้ครองแคว้น พระองค์ได้ทรงทำให้แคว้นจิ้นกลายเป็นแคว้นที่มีอำนาจทางเหนืออย่างรวดเร็ว ในขณะนั้นแคว้นฉู่ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ก็อยากขึ้นเป็นมหาราชา ในปี 632 ก่อนคริสต์ศักราช แคว้นจิ้นและแคว้นฉู่เปิดศึกรบครั้งใหญ่ กองทัพฉู่แพ้อย่างราบคาบ พระเจ้าจิ้นเหวินแห่งแคว้นจิ้น(晋国)จึงได้ทรงขึ้นเป็นมหาราชาแห่งที่ราบตอนกลาง
นับจากนั้นเป็นต้นมา การแย่งชิงอำนาจมหาราชาระหว่างแคว้นจิ้นและแคว้นฉู่ดำเนินต่อเนื่องมาเป็นเวลาร้อยกว่าปี สุดท้ายพระเจ้าฉู่จวงหวังก็ทรงสามารถรบชนะกองทัพจิ้นได้ และขึ้นเป็นมหาราชาแห่งที่ราบตอนกลาง
พระเจ้าฉินมู่กง(秦穆公)
แต่เดิมทีทรงคิดอยากจะขยายอำนาจไปทางตะวันออก ขยายไปถึงที่ราบตอนกลาง ขึ้นเป็นมหาราชาแต่ไม่สำเร็จ จึงทรงเปลี่ยนไปขยายอำนาจทางตะวันตก นับว่าเป็นมหาราชาตะวันตก
แคว้นอู๋(吴国)และแคว้นเอวี้ย(越国) ล้วนเป็นแคว้นที่อยู่ตอนล่างของแม่น้ำแยงซีเกียง(长江) ทั้งสองแคว้นนี้เป็นแคว้นที่ไม่ค่อยใหญ่ แต่ก็ได้ร่วมศึกชิงอำนาจแห่งมหาราชานี้ด้วย ในช่วงที่แคว้นจิ้นและแคว้นฉู่รบชิงอำนาจมหาราชานั้น แคว้นอู๋ได้ตีเมืองหลวงของแคว้นฉู่แตกโดยได้รับการสนับสนุนจากแคว้นจิ้น หลังจากนั้นแคว้นอู๋และแคว้นเอวี้ยได้เปิดศึกรบกันหลายครั้ง สลับกันแพ้ชนะ ในปี 494 ก่อนคริสต์ศักราช พระเจ้าฟูไชแห่งแคว้นอู๋ทรงรบชนะแคว้นเอวี้ย แคว้นเอวี้ยจึงตกเป็นแคว้นในการปกครองของแคว้นอู๋หลังจากที่เตรียมการอย่างลำบากยิ่งเป็นระยะเวลา 10 ปี พระเจ้าโกวเจี้ยน(勾践)แห่งแคว้นเอวี้ยก็ทรงสามารถปราบแคว้นอู๋ได้ในที่สุด ต่อมาพระเจ้าโกวเจี้ยนก็ได้ทรงนำทัพขึ้นไปบุกทางเหนือ และทรงกลายเป็นมหาราชาองค์สุดท้ายในยุคชุนชิว
อ้างอิงจาก
· หนังสือ “ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ประเทศจีน (中国历史常识)” – The Overseas Chinese Affairs Office of the State Council / The Office of Chinese Language Council International. – สำนักพิมพ์สุขภาพใจ