《咏苍髯》宋·李之仪
白发青丝一瞬间，年华老去向谁言。
春风若有怜香意，可否许我再少年？
满堂明灯照我衰，残酒倚楼咏苍髯。
空馀物是谁住，更添怨色寄寒潭。
ผมดำเปลี่ยนเป็นขาว เพียงชั่วครู่
ใครจะรู้ยามแก่เฒ่า เล่าที่ไหน
หากลมวสันต์ สงสารข้า ขอด้วยใจ
โปรดทำให้ วัยดรุณ หวนกลับคืน
กลอนจีน 咏苍髯
Related Posts
เรื่องเล่าจีน ประวัติศาสตร์จีน ท่องเที่ยวจีน