เต้าหู้เหม็น Stinky Tofu 臭豆腐เป็นอาหารที่ได้จากการนำเต้าหู้สดไปแช่ในน้ำเกลือ หรือหมักกับเนื้อสัตว์หรือผัก ซึ่งแต่ละสูตรของการหมักก็จะแตกต่างกันออกไป เต้าหู้เหม็นสามารถนำมาปรุงอาหารได้หลายแบบ ที่นิยมกันมาก คือ นำมาทอดให้กรอบและราดด้วยซอสพริก
เต้าหู้เหม็น มีประวัติความเป็นมามาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิง โดยในปีที่ 8 แห่งรัชสมัยสมเด็จพระจักรพรรดิคังซี มีบัณฑิตชื่อ หวังจื้อเหอ เข้ามาสอบจอหงวนที่ปักกิ่ง แต่สอบไม่ได้ จึงตัดสินใจตั้งรกรากอยู่ที่ปักกิ่งและหาเลี้ยงชีพด้วยการทำเต้าหู้ขาย
จนกระทั่งเมื่อถึงวันหนึ่งในฤดูร้อนปีหนึ่ง เต้าหู้เกิดขายไม่หมดขึ้นมา หวังจื้อเหอจึงหั่นเต้าหู้เป็นชิ้นเล็ก ๆ โรยเกลือและชวงเจีย แล้วจึงเก็บไว้ในไห เมื่อเวลาผ่านไปนาน หวังจื้อเหอนึกถึงเต้าหู้ที่เก็บไว้ในไหขึ้นมา จึงลองนำออกมาดู พบว่าเต้าหู้มีกลิ่นเหม็นมากและเปลี่ยนเป็นสีเทาเขียว แต่พอลองชิมดูก็พบว่ามีรสชาติดี จึงได้ลองนำไปขายที่ตลาด และเต้าหู้เป็นก็เป็นที่ชื่นชอบของทุกคน
ต่อมาในรัชสมัยจักรพรรดิกวางซวี เต้าหู้เหม็นได้กลายเป็นเครื่องเสวยในวัง เนื่องจากมีครั้งหนึ่งซูสีไทเฮามีพระอาการเบื่อพระกระยาหาร บรรดาข้าราชบริพารก็พยายามทำทุกทางให้พระองค์เสวย จนได้มีผู้หนึ่งนำเต้าหู้เหม็นมาจัดเรียงในภาชนะสวยงามและนำมาถวายแด่ซูสีไทเฮา พระองค์ได้ลองชิมและรับสั่งว่ามีรสชาติดีมาก ตั้งแต่นั้นมาเต้าหู้เหม็นจึงถูกบรรจุเป็นเครื่องเสวยของราชสำนักจีน
ซูสีไทเฮาทรงเห็นว่าเต้าหู้เหม็นมีชื่อเรียกที่ไม่เพราะนัก จึงทรงเปลี่ยนชื่อเป็น ชิงฟัง 青方 ซึ่งแปลว่า จัตุรัสเขียว แต่ชื่อนี้ก็ไม่เป็นที่นิยมเท่าชื่อเดิม
